www.srhmarienburg152ir.fora.pl

Brygadier · Gość

Historia 152 IR

Historia 152 pułku piechoty – Początki regimentu
Die Geschichte des Infanterie-Regiments Nr. 152 - Die Ursprünge des Regiments
31.03.1897 r. – 30.03.1899 r.
Infanterie-Regiment Nr. 152 powstał 31 marca 1897 r. Początkowo składał się ze sztabu pułku oraz dwóch batalionów – I. Bataillon i II. Bataillon. Jednostka została utworzona z IV-tych batalionów czterech pułków wchodzących w skład 7 dywizji piechoty z Magdeburga, podporządkowanej IV korpusowi armijnemu. Były to:
- Infanterie-Regiment Fürst Leopold von Anhalt-Dessau (1. Magdeburgisches) Nr. 26 z Magdeburga,
- Infanterie-Regiment Prinz-Louis-Ferdinand von Preussen (2. Magdeburgisches) Nr.27 z Halberstadt,
- Magdeburgisches Infanterie-Regiment Nr. 66 z Magdeburga,
- Anhaltisches Infanterie-Regiment Nr. 93 z Dessau i Zerbst (ta jednostka w 1899 r. została przeniesiona do 8 dywizji piechoty w Halle).
Wszystkie te formacje miały bogatą tradycję i historię oraz cieszyły się wysoką renomą w całej armii. Doceniano służących w nich oficerów i podoficerów.
Nowo sformowany IR 152 stacjonował początkowo – sztab i 1 batalion w Magdeburgu, a 2 batalion w Zerbst. Razem z IR 153 tworzył 76 brygadę piechoty. A ta wraz z 13 i 14 brygadą piechoty wchodziła w skład magdeburskiej 7 dywizji piechoty z IV korpusu armijnego dowodzonego do roku 1897 przez gen. kawalerii Karla Eduarda von Hänischa, a następnie gen. piechoty Richarda von Klitzinga. Warto w tym miejscu dodać, że kolejnym dowódcą tego korpusu był w latach 1903-1911 nie kto inny tylko gen. piechoty Paul von Beneckendorf und von Hindenburg.
Pierwszym dowódcą IR 152 został pułkownik von Gerstein-Hohenstein, pochodzący ze znanej wojskowej rodziny szlacheckiej. Jego najważniejszym zadaniem było spojenie materiału ludzkiego pochodzącego z różnych jednostek w jeden pułk. To już wówczas powstało motto IR 152, które towarzyszyło jednostce aż do końca – „Wir wissen, was wir sind; wir bleiben was wir waren!” (Wiemy kim jesteśmy, pozostaniemy kim byliśmy).
w tym czasie ostatecznie sformowano poszczególne kompanie regimentu. Zostały one utworzone z następujących pododdziałów:
1 batalion
1 kompania z 13 kompanii IR 26
2 kompania z 13 kompanii IR 66
3 kompania z 14 kompanii IR 26
4 kompania z 14 kompanii IR 66
2 batalion
5 kompania z 13 kompanii IR 27
6 kompania z 13 kompanii IR 93
7 kompania z 14 kompanii IR 27
8 kompania z 14 kompanii IR 93
Orkiestrę regimentową zorganizowana na bazie kapeli wojskowej 3 batalionu IR 93 i uzupełniono muzykami z orkiestr pułkowych IR 26, IR 27 oraz IR 66.
Pozostając z składzie IV korpusu armijnego żołnierze IR 152 nosili pąsowe naramienniki, białe lamówki na mundurach oraz białe patki na rękawach.
Początkowo 1 batalion został zakwaterowany w barakach i budynkach ćwiczebnych w Magdeburgu, a 2 batalion w koszarach przy Frauentor oraz przy Jüdenstraβe w Zerbst. Na kasyno oficerskie dla sztabu pułku i dla 1 batalionu wydzielono trzy pokoje w kasynie garnizonowym w Magdeburgu, a dla 2 batalionu kilka pomieszczeń w hotelu „Anhalt” w Zerbst.
Już 25 sierpnia 1897 r. regiment po raz pierwszy wystąpił oficjalnie jako nowa jednostka i wziął udział wraz z magdeburskim garnizonem w uroczystościach i paradzie z okazji odsłonięcia pomnika cesarza Wilhelma I Wielkiego w Magdeburgu.
Niedługo później pułk otrzymał sztandary. 15 października 1897 r. wyjechała do Berlina specjalna delegacja w składzie: płk. von Gerstein-Hohenstein, por. von Billerbeck, por. von Stocki, Sergeant Neumann i Sergeant März. 16 października wzięła ona udział w uroczystościach poświęcenia sztandarów w Ruhmeshalle berlińskiego arsenału (Zeughaus). Dzień później odbyły się uroczystości przekazania sztandarów. Przed pomnikiem Fryderyka Wielkiego na Unter der Linden wzniesiono ołtarz polowy ozdobiony bronią. Po obu stronach ulicy stały oddziały gwardii. Uroczysta parada z 63 nowymi sztandarami (w tym dla IR 152) ruszyła spod arsenału. Po drodze była witana przez cesarza i kompanię przyboczną (Leibkompagnie) 1 pułku gwardii. Po dojściu do ołtarza rozpoczęły się główne uroczystości i przemowy, w tym pastora. Następnie sztandary przy salucie armatnim zostały przekazane delegacjom poszczególnych regimentów. Na koniec oddziały gwardii przemaszerowały przed cesarzem i przekazanymi sztandarami.
29 i 30 października nowi rekruci IR 152 składali już przysięgę na nowe sztandary pułku.
Wkrótce potem dotarły wieści, że regiment zostanie przeniesiony na wschód. Oficjalny rozkaz z gabinetu cesarza został jednak wydany dopiero 17 marca 1898 r. Sztab pułku i 1 batalion miały się znaleźć w Iławie (Deutsch-Eylau), a 2 batalion w Ostródzie (Osterode).
Jesienią 1898 r. pułk, jeszcze w składzie IV korpusu armijnego, wziął udział w manewrach cesarskich w rejonie Minden. W nocy 8/9 września pilnował mostu na Wezerze w Wietersheim. A 9 września pomaszerował na Bergkirchen i przeprowadził symulowany szturm na miasto położone na wysokiej górze. Przyglądali się temu wszyscy oficerowie sztabowi uczestniczący w manewrach.
Zimą 1898/1899 r. rozpoczęto przygotowania do przerzucenia regimentu do Prus Zachodnich. Wreszcie 28 i 29 marca 1899 r. sztab pułku i 1 batalion (Magdeburg) oraz 2 batalion (Zerbst) opuściły swoje koszary i udały się na dworce kolejowe. W Magdeburgu kompanie honorową (Fahnen-kompanie) IR 152 pożegnał na dworcu osobiście dowódca 8 korpusu armijnego gen. piechoty von Klitzing. Po załadunku do wagonów cały pułk ruszył na wschód. Już 30 marca sztab pułku i 1 batalion wyładowały się w Iławie, a 2 batalion w Ostródzie. Rozpoczął się nowy rozdział w historii IR 152.

Foto. Uroczyste przekazanie sztandarów, w tym IR 152, przed pomnikiem Fryderyka Wielkiego w Berlinie 17 października 1897 r.

Brygadier · Gość

Pułk został sformowany 31.03.1897 r. Pierwszymi miejscami stacjonowania były Magdeburg (Sztab i 1 Batalion) i Zerbst (2 Batalion). 17.10.1897 r. w Berlinie cesarz Wilhelm II nadał pułkowi sztandar, a 27.01.1902 imię Zakonu Niemieckiego (Deutsch Ordens). 17.03.1898 r. Sztab i I Batalion zostały przeniesione do Iławy, a w latach następnych do Malborka i Sztumu. W 1914 r. w chwili wybuchu wojny 152 Pułk Piechoty im. Zakonu Niemieckiego wchodził w skład 74 Brygady 41 Dywizji XX Korpusu 8 Armii Cesarstwa Niemieckiego.

Zmobilizowany w dniach 1.08.1914 – 7.08.1914 pułk składał się ze sztabu (dowodzący pułkownik Geisler), I Batalionu (1-4 Kompania), II Batalionu (5-8 Kompania) i III Batalionu (9-12 Kompania). Podczas I wojny światowej pułk m.in. brał udział w:

23.08.1914 – 31.08.1914 Bitwa pod Tannenbergiem
5.09.1914 – 15.09.1914 Bitwa nad jeziorami mazurskimi
9.10.1914 – 19.10.1914 Bitwa pod Warszawą
21.12.1916 – 3.01.1917 Râmnicu Sărat
28.05.1917 – 28.06.1917 Chemin des Dames
1.07.1917 – 4.11.1917 Szampania
12.11.1917 – 3.12.1917 Flandria

Straty pułku w czasie I wojny światowej wyniosły 81 oficerów, 211 podoficerów i 2258 szeregowych żołnierzy.

W pułku służyło wielu Polaków z zaboru pruskiego, w szczególności z prowincji Prusy Zachodnie, co potwierdzają imienne listy żołnierzy pułku odznaczonych oraz poległych w czasie wojny.

Pułk został zdemobilizowany 25 listopada 1918 r.